تابع: درباره ریاست پولادگر در کمتیه پارالمپیک اطلاعی ندارم/ شهریاری: رئیس کمیته پارالمپیک آسیا به ایران می آید
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۴۵۴۳
دبیر اجرایی کمیته ملی پارالمپیک گفت: من از شما می‌شنوم که سیدمحمد پولادگر شانس اصلی ریاست کمیته است و در این زمینه اطلاعی ندارم.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمد تابع دبیر اجرایی کمیته ملی پارالمپیک در نشست خبری با اصحاب رسانه با اشاره به مجمع پیش رو اظهار داشت: مجمع آتی ما، انتخاباتی است و تاریخ آن با توجه به مصوبه مجمع عمومی، ۲۲ آذرماه خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: از اوایل آبان‌ماه بحث اجرایی انتخابات صورت خواهد گرفت. در آئین‌نامه تدوین شده طبق دستورجلسه هیات اجرایی، گروه ۴نفره‌ای برای تدوین آئین‌نامه انتخاباتی تعیین شده و این کار صورت گرفته که منتظر نقطه‌نظرات همکاران هستیم و سپس تاریخ‌های دقیق را اعلام می‌کنیم. در اساسنامه اجباری برای حضور نماینده از شورای پارالمپیک آسیا یا هر نهادی در مجمع نداریم.
دبیر اجرایی کمیته ملی پارالمپیک در پاسخ به پرسش خبرنگار دانا درباره ورود به انتخابات آذرماه تصریح داشت: در حال حاضر هیچ تصمیمی برای شرکت در انتخابات ریاست کمیته ملی پارالمپیک ندارم. قاعدتاً هر چیزی را حساس کنیم، تنش خواهد داشت اما بعید می‌دانم این انتخابات حاشیه یا تنشی داشته باشد و همه‌چیز طبق برنامه و آئین‌نامه پیش خواهد رفت؛ البته هر انتخاباتی رقابت و حساسیت برای نامزدها خواهد داشت. من هم الان می‌شنوم که سیدمحمد پولادگر شانس اصلی ریاست کمیته است، اطلاعی ندارم.
تابع درباره جزئیات انتخابات و اساسنامه پارالمپیک بیان کرد: اساسنامه ما با کمیته ملی المپیک تفاوتی دارد؛ این که انتخاب برخی از افراد به هیات اجرایی منوط شده و نیازی به تشکیل کمیسیون داوران، مربیان یا ورزشکاران نیست. طبق بند اساسنامه پیش می‌رویم. اعضای ایرانی مجامع بین‌المللی، ۵ نفر از خبرگان ورزشی با انتخاب هیات اجرایی، نمایندگان رشته‌های ورزشی عضو در IPC، روسای فدراسیون‌های ورزشی، رئیس آکادمی و... داخل اساسنامه بیان شده. مربی‌ها و داورها و ورزشکاران زن و مرد مدال‌آور هم در مجمع حق رای دارند.
وی درباره اینکه آیا جدایی خسروی‌وفا فعالیت کمیته پارالمپیک را با مشکل روبرو نخواهد کرد، گفت: شیوه مدیریتی محمود خسروی‌وفا در ورزش مثال‌زدنی بوده و هست. این تغییر مدیریت احتمال بروز مشکلات را هم دارد و تغییر در هر سازمانی، ایده‌ها و تفکرات متفاوت مدیریتی را داشته باشد؛ چه کندی چه پیشرفت. بعید می‌دانم کسی بتواند مانند خسروی‌وفا این کمیته را مدیریت کند. او سابقه طولانی در ورزش معلولان داشته و کارشناس خبره‌ای هست. امیدواریم پارالمپیک این روند روبه‌جلو را همچنان داشته باشد. او پارالمپیک را تنها نخواهد گذاشت.
تابع در ادامه درباره روز ملی پارالمپیک گفت: روز ملی پارالمپیک ۲۴ مهرماه است که داخل تقویم ملی هم ثبت شده. ۲ سال گذشته به علت شیوع بیماری کرونا گستردگی نداشتیم و محدودتر این مراسم را برگزار کردیم. در شرایط کنونی تصمیم بر این شده که در مجموعه ورزشی آزادی و استادیوم ۱۲ هزار نفری امسال به مانند سال‌های گذشته مراسم جشن این روز را داشته باشیم. حدود ۷۰۰۰ نفر از دانش‌آموزان و ورزشکاران معلول در این جشن شرکت می‌کنند و برنامه‌های متنوعی در این باره داریم. مهمان خارجی هم داریم و این دوره با پیام رئیس IPC اندرو پارسونز این مراسم برگزار می‌شود و مهمان ویژه‌اش هم راشد، رئیس‌کمیته آسیایی پارالمپیک است.
دبیر اجرایی کمیته پارالمپیک درباره طرح استعدادیابی کمیته گفت: طرح استعدادیابی که برای معلولین برگزار می‌شود، متفاوت است. روز پارالمپیک بهانه‌ای است که خانواده‌ها به جشنی دعوت شوند تا رشته‌های ورزشی را ببینند و باخبر شوند. این آشنایی یعنی ورود با بحث استعدادشناسی از سوی خانواده. این گام اول ماست که البته در مدارس استثنایی رخ می‌دهد. در گام بعدی کارشناسی صورت گرفته و قاعده استعدادیابی به این مرحله ختم نمی‌شود. جشن مرحله ورود است و می‌شود از آن به استعداد رسید. باید به افراد فنی برسیم که به درد چه رشته‌ای می‌خورند. ما باید این علاقه را ایجاد کنیم که به نتیجه برسد. باید درنظر بگیریم پارادوومیدانی، والیبال نشسته یا هر رشته‌ای چگونه است و حمایت برای استعدادیابی صورت بگیرد. همه استان‌ها الان میز پاراوزنه‌برداری هست و داریم برای رشته‌های دیگر کار می‌کنیم. تجهیزات‌مان تولید ملی است و نزدیک به برندهای جهانی. این‌ها زمینه‌ساز حضور ورزشکاران و تشکیل تیم‌ها می‌شوند. شاید یکی از مدال‌آوران طلای ما در پارالمپیک شاید به مدال برنز و نقره پاراآسیایی برسند، چون کلاس‌ها تغییر کرده و شاید کلاس‌های جدید باعث افزایش تعداد مدالی در سایر رشته‌ها شوند. روز پارالمپیک مبنایی برای آشنایی با ورزش است.
تابع در ادامه درباره انتخاب سرمربیان تیم ملی ملی پارالمپیکی صحبت کرد و گفت: آئین‌نامه برای انتخاب سرمربی تیم‌های ملی داریم و برای هر بازی‌های پارالمپیک با پاراآسیایی، شرایطی را می‌بینیم که مربی انتخاب شود. این از طریق فدراسیون‌ها به ما اعلام می‌شود و ما بررسی می‌کنیم که اگر منطبق با آئین‌نامه باشد، حکم مربی‌گری را بدهیم ولی برای سایر رقابت‌ها این فدراسیون‌ها هستند که مربی انتخاب کنند. سعی می‌شود با آئین‌نامه‌های ما انطباقی وجود داشته باشد و این مشکلات در همه رشته‌ها هست.
وی درباره انتخاب مربی اختصاصی برای برخی از ورزشکاران گفت: مصوبه‌ای را داریم که ۳ ورزشکار با توجه به افتخارات ویژه دیده شوند؛ سیامند رحمان، ساره جوانمردی و زهرا نعمتی که می‌شود برای‌شان از مربی خارجی هم به شرط هماهنگی بهره گرفت. این اتفاق رخ می‌دهد و اگر فدراسیون‌ها در تکاپو هستند که به کادرفنی ایده‌آل برسند، این اتفاق رخ می‌دهد. به این خواهیم رسید و بدون حاشیه با انطباق بر آئین‌نامه پیش می‌رویم. شاید یک‌سری ناهماهنگی‌ها هست، نعمتی پس از پارالمپیک توکیو هنوز تصمیمی برای حضور در پاراآسیایی نگرفته و شاید این تصمیم تغییر کند.
شهریاری: ماجد راشد ۲۳ مهرماه وارد ایران می‌شود
در ادامه حسین شهریاری دبیر مراسم روز ملی پارالمپیک، درباره این مراسم عنوان داشت: این دوره از مراسم، ۱۵امین دوره است. ابتکار برگزاری این جشن، با آغاز کار از سال ۱۳۸۲ با همت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین بوده که در توسعه ورزش همگانی رخ داده. شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۹۷ یک روز را به عنوان روز ملی پارالمپیک در تقویم گنجاندند. در سال ۱۴۰۰ توسط رئیس‌جمهوری فعدی این روز هم تایید شده و یک دستورالعمل کلی به تمام نهادهای ذی‌ربط ابلاغ شده و به عنوان یک قانون است. ۲۷ سازمان و ۱۳ فدراسیون عضو ستاد برگزاری این مراسم هستند و تمام توجیهات هم صورت گرفته.
وی افزود: طی این سال‌ها سازمان‌ها با کمیته ملی پارالمپیک هماهنگی و تعامل داشته‌اند. خیلی از وزارت‌خانه‌ها پای کار آمده‌اند و استان‌ها هم در برگزاری جشن دخیل هستند. ۲ ستاد طراحی کرده‌ایم؛ یکی اصلی متشکل از سازمان‌ها و نهادها و دیگری فرعی که متشکل از کمیته‌های اجرایی است. NGOها را هم داریم. چند هدف داریم؛ ایجاد نشاط و شادابی، ارتقای توان‌مندی‌های افراد، خروج جامعه از انزوا، ایجاد خودباوری و امید، توسعه فکری و ایجاد باور ما می‌توانیم.
دبیر مراسم روز ملی پارالمپیک با اشاره به طرح استعدادیابی بیان کرد: نیاز به پشتوانه‌سازی برای این ورزش قهرمانی هستیم و فعالیت‌های استعدادیابی را هم در این مراسمات گنجانده‌ایم. در این هفته پارالمپیک ۳۰ برنامه در کشور داریم و از ۱۸ مهرماه آغاز می‌شود. ۲۰ ایستگاه ورزش همگانی هم طراحی شده که بچه‌ها با آمادگی و تفریحی در آن شرکت کنند.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۹۸ یک جشنواره به دنبال این برنامه در استان خراسان اجرا کردیم و به اعتراف ۱۷ استان، نفراتی که برای عرصه ورزش قهرمانی در رده‌های پایه و پائین اضافه شده‌اند، تماماً جدید بوده. ما همین را می‌خواهیم و کار قهرمانی که فی‌البداهه نیست. باید این افراد روی‌شان ۷، ۸ سال کار شود که به سن قهرمانی ملی برسند. دوره اول کار با ۲۸۰۰ نفر شروع شده و در سال ۹۸ ما ۵۴۰۰۰ نفر در کل کشور داشتیم. در سایه این فعالیت جمعی استعدادیابی جمعی خواهیم داشت. گام اول قهرمانی، استعدادیابی است که در کلاس‌های اولیه استانی شکل می‌گیرد. تجمیع این‌ها در روز ملی پارالمپیک است و اتفاقات مقدماتی هم دارد. باید این مسئله با حمایت‌ها گسترش پیدا کند تا به توسعه ورزش جانبازان و معلولین بیانجامد.
شهریاری با اشاره به حضور رئیس کمیته پارالمپیک آسیا در ایران گفت: ماجد راشد ضمن گروهی ۴ نفره به ایران می‌آید و ۲۳ مهرماه وارد ایران می‌شوند تا ۳ روز در ایران باشند. جاهایی برای بازدید وی درنظر گرفته شده و جلساتی با رئیس کمیته ملی پارالمپیک و وزیر ورزش و جوانان هم هست. پیش‌بینی شده از کمپ ملی فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین هم درنظر گرفته شده.
بیشتر بخوانید:
پولادگر: حضور در کمیته پارالمپیک؟ نمی‌دانم چه بگویم! خسروی‌وفا: مصلحت نیست در پارالمپیک بمانم/ نگران این هستیم که المپیک را خراب نکنیم!
منبع: دانا
کلیدواژه: کمیته ملی پارالمپیک دبیر اجرایی کمیته روز ملی پارالمپیک کمیته پارالمپیک هیات اجرایی فدراسیون ها رئیس کمیته اساس نامه آئین نامه خسروی وفا رشته ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۴۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازجویی‌هایی که به مرگ رئیس دانشگاه تهران ختم شد
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، یکی از دو کودتای ننگین تاریخ معاصر ایران زمین است که هر دو توسط خاندان پهلوی پدر و پسر صورت گرفت.
کودتایی که علاوه بر نیروهای سیاسی، برخی فرزانگان این کشور از جمله علی اکبر دهخدا را نیز به مسلخ برد و نشان داد شبه دمکراسی و شبه مدرنیته شاهنشاهی، با فرزانگانش چگونه سرناسازگاری را گذاشته است.
لغت نامه و امثال و حکم مهمترین پروژه دهخدابه گزارش خبرآنلاین؛ علی اکبر دهخدا معروف به دخو (نام مستعار او در نشریه؛ مخفف دهخدا) شاعر، طنزپرداز، روزنامه نگار، و مبارز سیاسی بود که فعالیت اش را از دوره قاجار آغاز و در دوره محمدعلی شاه مجله صوراسرافیل را منتشر کرد. صور اسرافیل به دلیل انتشار مقالات انتشار مقالاتی علیه استبداد شاه پس از ۱۳ ماه توقیف وسردبیر آن جهانگیرخان صوراسرافیل به دستور محمدعلی شاه اعدام شد.
پس از آن دهخدا به سوئیس رفت و سه شماره دیگر از صوراسرافیل را در آنجا منتشر کرد. با سقوط سلسله قاجار، و روی کارآمدن پهلوی، دهخدا به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۱۱ چهار جلد از «امثال و حکم» را منتشر کرد. بازگشت دهخدا به ایران همزمان با آغاز مشروطیت بود. دهخدا از دست پروردگان شیخ هادی نجم‌آبادی محسوب می‌شود که در جنبش مشروطه نقشی مهم ایفا کرد. دهخدا در بیان خاطرات خود، «تربیت عقل» خویش را به شیخ هادی «طائب ثراة» نسبت داده است و او را همراه دو مربی دیگر خود، «وجودی استثنایی» خوانده‌است.
پس از پایان نخستین جنگ جهانی، دهخدا از فعالیت‌های سیاسی کناره گرفت، و در دوره‌ی پادشاهی رضاشاه به کار‌های علمی، ادبی و فرهنگی پرداخت. در این دوره است که او به عنوان سیاستمداری میانه رو وارد میدان سیاست ایران می‌شود. او از جمله روشنفکران صاحب نامی است که با مشی‌ای میانه، یک پا در قدرت و یک پا در میان مردم داشت و تلاش می‌کرد منافع ملی را همواره حفظ کند.
از این رو در سال ۱۳۰۶ مدرسهٔ سیاسی به مدرسهٔ عالی حقوق و علوم سیاسی تغییر نام یافت، مسئولیت ریاست آن را علی‌اکبر دهخدا به عهده گرفت. در سال ۱۳۱۴ به عضویت فرهنگستان ایران انتخاب شد. از زمان تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسی را تا سال ۱۳۲۰ به عهده داشت. در این سال از خدمات دولتی بازنشسته شد و یکسره به کار لغتنامه پرداخت.
در همین دوران بود که در جواب استفسار دوستان که چرا شعر و نثری به سبک آنچه در صور اسرافیل منتشر می‌کرد نمی‌سراید و نمی‌نویسد، می‌گفت: «در این زمانه بسیارند کسانی که حاضرند وقت و نیروی خود را صرف شعر گفتن و مقاله نوشتن و طبع و نشر آن‌ها در روزنامه‌ها و مجلات کنند، ولی شاید کمتر کسی باشد که بخواهد و بتواند با تألیف آثاری مانند امثال و حکم و لغتنامه وظیفه‌ای دشوار و خسته‌کننده و طاقت‌سوز، ولی واجب را تحمل کند.» در نخستین کنگره نویسندگان ایران در تیر ماه ۱۳۲۵ دهخدا در هیئت رئیسه شرکت داشت. در همان سال از جمله نویسندگان و اهل فرهنگی بود که بیانیه صلح استکهلم را امضاء کرد.
مهمترین پروژه دهخدا، کار بر روی «لغت نامه» است. پروژه‌ای که عمر گرانقدرش را برای تدوین آن صرف کرد. بنا بر روایت‌های تاریخی و به نقل از موسسه دهخدا، «دهخدا کار تالیف لغت نامه را به تنهایی و در خانه خود انجام می‌داد و نتیجه تحقیقات و پژوهش هایش را بر روی برگه‌هایی یادداشت می‌کرد. پس از آن که بیش از دو میلیون برگه یادداشت جمع شدند، دهخدا به این فکر می‌افتد که این برگه‌ها را در قالب کتاب چاپ کند. با این حال سرمایه‌ای برای این کار نداشت.»
به نظر می‌رسد فرزانگی، و عدم وابستگی به رانت قدرت، گریبانش را می‌فشرد به نحوی که به دلیل فقدان سرمایه قادر به انتشار تنها یک جلد از لغتنامه شد. «دهخدا با رنج زیاد، اندک سرمایه‌ای جمع و اولین جلد لغت نامه اش را در سال ۱۳۱۹ منتشر کرد. او در سال ۱۳۲۰ از مدرسه عالی حقوق و علوم سیاسی بازنشسته شد و همچنان در تلاش برای کسب سرمایه جهت چاپ جلد‌های دیگر لغت نامه بود.» فقدان سرمایه لازم، باعث شد، و ثروت تمام زندگی اش را به مجلس شورای ملی وقت بسپارد: «او در سال ۱۳۲۴ میلیون‌ها برگه‌ای را که حاصل تحقیقاتش در گردآوری لغت نامه بود، به ملت ایران هدیه کرد و آن را به مجلس شورای ملی سپرد.»
پاداش روشنفکر ادیب و مسئول، زندان و قطع حقوقاو از جمله روشنفکران صاحب نامی است که با مشی‌ای میانه، یک پا در قدرت و یک پا در میان مردم داشت و تلاش می‌کرد منافع ملی را همواره حفظ کند. فراستخواه در کتاب کنشگران مرزی، دهخدا را نیز در زمره کنشگران مرزی تحلیل می‌کند. موسسه لغت نامه از نظر فراستخواه و مسئولیت‌هایی که او در زندگی خود برعهده داشته، «عملکردی است در فضای واسط میان دستگاه حکمرانی، از یک سو و حیات مدنی و فکری و فرهنگی و اجتماعی جامعه از سوی دیگر. صص ۳۲ و ۲۲۰» یکی از مهمترین سرفصل‌های زندگی دهخدا، همراهی او با دکتر محمد مصدق رهبر نهضت ملی شدن نفت ایران است.
او که خود به زبان و ادب پارسی علاقه و اهتمام داشت، مسئولیت روشنفکری و نقد قدرت و ظرفیت سازی و اصلاح آن به همراه اصلاح جامعه، باعث می‌شد تا از اوضاع و احوال روزگار خود غافل نشده و به حوزه سیاست وارد شد. یکی از فراز‌های روشن زندگی دهخدا حمایت از محمد مصدق در دوران نخست وزیری اش است. این دوستی برای او هزینه سنگینی نیز به همراه داشت. شفیعی کدکنی در دهمین مراسم بزرگداشت علی اکبر دهخدا گفت: «در حق دهخدا کوتاهی کرده‌ایم، دهخدا چوبِ همکاری و دوستی و عشقش به دکتر محمّد مصدّق را می‌خورَد و هنوز هم می‌خورَد.»
در وقایع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دکتر مصدق، علی اکبر دهخدا دستگیر و مورد بازجویی‌های فراوان قرار گرفت و دچار لطمات فراوان شد. حقوق بازنشستگی دهخدا قطع و از سخنرانی و فعالیت در مجامع عمومی منع شد و هرچند وقت یک بار جهت پاسخ دادن به برخی سوالات به شهربانی احضار می‌شد.
محمد دبیرسیاقی پژوهشگر موسسه دهخدا می‌نویسد: «آخرین بار در ۲۵ مهر ۱۳۳۲، او را به دادستانی دعوت کردند، و پس از ساعت‌ها معطلی و پاسخ به سوالات تکراری، رنجور و خسته او را به منزل بازگرداندند و در هشتی منزل رها کردند. پیر فرسوده از حال برفته بی آگاهی اهل خانه، ساعت‌ها نقش بر زمین بماند تا خادمی که برای ادای فریضه صبح برخاسته بود، کالبد فسرده اش را به درون حمل کرده و اهل خانه را آگاه ساخته تا تیمارداری وی کنند.» دهخدا بعد از این واقعه با ابتلا به سینه‌پهلوی شدید، سرانجام در هفتم اسفندماه سال ۱۳۳۴ زندگی را بدرود گفت.
محمدرضا شفیعی کدکنی و علی اکبر دهخدا
پهلوی دوم به دلیل همراهی دهخدا با مرحوم مصدق، او را آنگونه نقره داغ کرد که سرمشقی برای دیگر متفکران این مرزو بوم باشد. اندیشمندی که سال‌ها عمر خود را صرف عظمت ایران و ایرانیان کرده بود. به همین دلیل است که کدکنی در پیامی به دهمین مراسم بزرگداشت علی اکبر دهخدا در باره اش می‌گوید: «بنده بار‌ها و بار‌ها هم اندیشیده‌ام و هم گفته‌ام و شاید هم نوشته باشم که در قرن بیستم کسانی که مفهوم ایران را به لحاظِ فرهنگی حفظ کرده‌اند و گسترش داده‌اند و مایهٔ بقاء و استمرار و جاودانگی آن شده‌اند، افرادی هستند که ما در کنار بزرگانِ قدیم‌مان امثال فردوسی و نظامی و سعدی و حافظ باید برای‌شان احترام قائل بشویم و به تناسبِ خدماتی که به فرهنگِ ملّیِ ما کردند، سپاسگزارِ آن‌ها باشیم تا جامعه بداند که ملّتِ ایران قدرشناس پاسداران فرهنگِ ملّیِ او هستند. فکر می‌کنم اگر معدل همه کوشش‌هایی که در این قرن در جهت پاسداری از فرهنگ ملّی ما انجام شده است گرفته بشود، علی‌اکبر دهخدا بالاترین جایگاه را در این برآورد حتماً دارد.»
این گفته کدکنی، برای دانشجویان و استادان رشته ادبیات فارسی، علاوه بر امثال حکم، و لغت نامه، یادآور برخی دیگر از ۲۰ اثر مهم دهخدا از جمله تصحیح دیوان منوچهری، تصحیح دیوان حافظ، تصحیح دیوان سید حسن غزنوی، تصحیح دیوان مسعود سعد، تصحیح دیوان سوزنی سمرقندی، تصحیح دیوان فرخی سیستانی، تصحیح دیوان ابن یمین، تصحیح لغت فرس اسدی، تصحیح صحاح الفرس، تصحیح یوسف و زلیخا و ... است. از این رو است که می‌گوید: «دهخدا اگر به فرهنگِ دیگری تعلّق داشت، مردم آن فرهنگ، هرقدر هم عقب‌افتاده بودند، بیشتر از این که ما نسبت به او احترام قائلیم، احترام قائل می‌شدند. ما در حق دهخدا کوتاهی کرده‌ایم و نسل‌های اکنون و آینده باید جبران این کوتاهی ما را بکنند. دهخدا چوبِ همکاری و دوستی و عشقش به دکتر محمّد مصدّق را می‌خورَد و هنوز هم می‌خورَد.»
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت